Paralel uzanan demirleri tahtayla birleştirirsen demir yolu olur. Birbirlerine hiç dokunmazlar, kesişmezler, ama aynı yolda paralel uzanırlar.
Kendi gerçekliğinden başka, süren yaşamının, soluk alıp verişinin, adımlarının, yaşlanışının gerçekliğinden başka bir şey tanımıyorsun. İnsanların gidip geldiğini, kalabalıkların ve şeylerin oluşup kaybolduğunu görüyorsun; gözlerin aniden ona dikiliyor, geçip gidiyorsun: Sen ulaşılmazsın.
Perec-Uyuyan Adam-s.66
Aklını en acı olana, en derine, en sonsuza atmışsan korkma. Ne sessizlikten, ne dolunaydan, ne ölümlülükten, ne ölümsüzlükten, ne seslerden, ne gün doğuşundan, ne gün batışından. Sakin ol. Öylece dur. Yaşamdan geç. Kentlerden geç. Sınırları aş. Gülüşlerden geç. Anlamsız konuşmaları dinle, galerileri gez, kahvelerde otur -artık hiçbir yerdesin.
Özlü-Kalanlar-s.19
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder