"sen kendine yetmiyorsun hiç kimse sana yetmiyor
birini bitirmeden aklın öteki yolculukta"
bazen son goku'nun bulutuna sahip olsaydım keşke diyorum. o buluta sadece kalbi temiz olanlar binebilir. kalbi, evet.
ellerim.. ellerim..
"ellerim kırılsa ben senin için bu şiirleri yazmasam"
dünya bir kaç saniyeliğine durdu. ne yapmam gerektiğini, ne yapacağımı bilemediğim bir kaç saniye. eflatun gözlerim olduğunu sanıyordum. yokmuş. ay ışığında dans edebileceğimi sanmıştım, olmadı.
ellerim kırılmadı. şair de değilim.
işte realizmin acımasızlığı. sahne değişip de yemyeşil bir kırdan simsiyah bir şehre dönüştüğünde dünyanın durmadığını hatırlıyoruz.
zaten goku'nun bulutu da bende yok, ayaklarım yere basıyor.
olsaydı güzel olurdu. olmadı.
iki gündür traffic diye bir filmi bitiremiyorum. kafamdaki sesler sustu, bitirebileceğim.
tek tesellim bu.
-goku'nun bulutunun adı da kinto-un'muş- adamın yaşadığı maceralar,
sahip olduğu yetenekler yetmiyormuş gibi bir de bulutu var.
büyüyünce de çok çirkin olmuştu zaten.
yazıklar olsun bu düzene.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder